مرا ببخش
که ساده بودنم دلت را زد
مرا ببخش
اگر عشق ورزیدنم چشمانت را بست
میروم تا آنان که توانا ترند
تو را به پوچ بودنت برسانند !

عاشق که می شوی
لالایی خواندن هم یاد بگیر
شبهای باقی مانده ی عمرت
به این سادگی
صبح نخواهد شد!

سالها پیش دانشجویی بود که شیفته یکی از هم
کلاسیهایش بود .
هر وقت اون خانم سر کلاس حاضر بود، حتی اگر
نصف کلاس غایب بودند، جناب مجنون می گفت :
استاد همه حاضرند ! و بالعکس، اگر تنها غایب
کلاس اون خانم بود و بس، می گفت :
استاد امروز همه غایبند، هیچ کس نیامده !
در اواخر دوران تحصیل، باهم ازدواج کردند
و ...
امروز سالهای سال گذشته که آگهی ترحیم بانو را
با این مضمون چاپ کرده است :
هیـچ کس زنده نیست … همه مُردند

دکتر علی شریعتی

وقتی که دیگر نبود من به بودنش نیازمند شدم

وقتی که دیگر رفت من به انتظار آمدنش نشستم

وقتی که دیگر نمیتوانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم

وقتی که او تمام کرد من شروع کردم

وقتی که اوتمام شد من آغاز شدم

و چه سخت است تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن

مثل تنها مردن

به خودت می آیی،

یادت می آید دیگر نه کسی است که از پشت بغلت کند،

نه دستی که شانه هایت را بگیرد،

نه صدای که قشنگ تر از باد باشد

تنهایی یعنی این...

ای فــلـــک…!!!!
گــَــر مــن نــمــیــزآدی ،اجـــاقــت کــور بــو?؟؟
مــَـن کہ خـود راضـی بـہ ایـن خـلـقـت نَـبـودم ،زور بـود؟؟
مـَـن کـہ بـآشـَم یـآ نـَـبـآشـَم
کـآر دنـیـآ ،لَـنـگ نـیـسـت…
مـَـن بـمـیـرَم بـآ بـمـآنـَـم
کـــه کســـی ،دـتـنـگ نـیـسـت…

و شاید سال ها بعد . . .

بی تفاوت از کنار هم بگذریم و . . .

در دل بگوییم : . . .

آن غریبه ! چقدر شبیه خاطراتم بود ! . . .