مراقب قلب ها باشیم
وقتی تنهاییم، دنبال دوست می گردیم
پیدایش که کردیم، دنبال عیب هایش می گردیم
وقتی که از دست دادیمش، دنبال خاطراتش می گردیم
و همچنان تنها می مانیم
هیچ چیز آسان تر از قلب نمی شکند

ژان پل سارتر

دعایم گرچه گیرا نیست ....

دعایت میکنم اما .... نمی دانم !!!

چه می خواهی ؟!

از او خواهم برای تو ....

هر آنچه .... در دلت .... خواهی ....

          داغ حسین (ع)

           محرّم   آمد   و  نو  کرد  درد و داغ حسین          گریست ابر خزان هم بباغ و راغ حسین

           هزار و سیصد واندى گذشت سال و هنوز         چو لاله  بر  دل خونین شیعه داغ حسین

           بهر  چمن  که   بتازد   سموم   باد  خزان         زمانه   یاد   کند   از   خزان  باغ  حسین

           هنوز    ساقى    عطشان    کربلا   گوئى         کنار   علقمه   افتاده   با   ایاغ   حسین

           اگر  چراغ  حُسینى  بخیمه  شد خاموش         مُنوّر  است  مساجد  به چلچراغ حسین

           خدا  به  نافه  خلدش  دماغ جان پرداشت         که بوى  خون نکند رخنه در دماغ حسین

           فراغ   از  دو جهان  داشت  با  فروغ خُداى         خُدایرا   چه فروغى است در فراغ حسین

           یزید    کو    که   ببیند    بناله    قافله ها         گرفته  از همه سوى جهان سُراغ حسین

                                                                              محمد حسین بهجت تبریزی(شهریار)

به امید روزی که برگردم.
مرا به جرعه ای از یک نگاه مهمان کن
به این تسلی خوش ؛گاهگاه مهمان کن

اگرچه غرق گناهم ولی دلم پاک است
مرا به خاطر این بی گناه ،مهمان کن

نخوانده آمده بودم کنار خاطر تو
مرا به خاطر این اشتباه ،مهمان کن

دوباره دست دعا جان پناه امنی ساخت
مرا به گوشه ی این جان پناه،مهمان کن

شنیده ام که کسی راز دل به چاه سپرد
مرا به جامی از آن آب چاه مهمان کن

در این شهر صدای پای مردمی هست ،
که همانطور که تو را می بوسند ،
طناب دار تو را می بافند ،
مردمی که صادقانه دروغ می گویند
و خالصانه به تو خیانت می کنند ،
در این شهر هر چه تنهاتر باشی پیروز تری

باز دیشب به تو اندیشیدم
تا سحر با دل خود می گفتم
تو که با آن همه غم
تو که با آن هم درد
باز در فکر شقایق بودی
باز دیشب به تو اندیشیدم
یاد تو در دل من مهمان بود
تا سحرگاه به خود پیچیدم
و به چشمان تو اندیشیدم
با خودم می گفتم
چشم تو دریا بود
که به هر باغچه ای جان می داد
و زمانی که زمین تشنه ی روئیدن بود
چشم تو وعده ی باران می داد
باز دیشب به تو اندیشیدم
شب بارانی من
چه شب خاطره انگیزی بود
که تو بودی و دگر هیچ نبود ...

کلاغ پـَر...؟؟

نه ..

کلاغ را بگذاریم برای آخر
... ...
نگاهت پـَر

خاطراتت هم پـَر

صدایت ؛ پـَـــر

کلاغ پـَر..!؟؟

نه ؛ کلاغ را بگذاریم برای آخـــر

جوانی ام پـَر

من هم ... پــَـــــر

حالا...

تو مانده ‌ای و کلاغ ؛

که هیــــــــــــچ وقت به خانه ش نرسید

نمی دانی که چه قدر
دلم برایت تنگ است
تک تک روزها را پشت سر گذارم
کارهایم را به انجام می رسانم
آن گاه که باید لبخند، می زنم
حتی گاه قهقهه می زنم
ولی قلبآ تنهای تنها هستم .
هر دقیقه یک ساعت
و همه ساعت یک روز طول می کشد
آنچه مرا در گذراندن این روزها یاری می کند
فکر به توست
ای کاش در کنار تو بودم

خوانده ی شهر غریب

یاس من می میرد در پی باد خزان

شعر من می پوسد در طی لطف زمان

باز نویسنده ی من

می نویسد از نو

شعر تکراری منظومه ی من

من سر در گم نالایق آب

من آتش زده ی شعر سراب

من که در متن هوس بازی اعماق شبی هست شدم

فارغ از هر معنی

خوانده ی شهر غریب...