روزی سر بر خواهم آورد از لابه لای ابرهای سردرگم و بی نشان و اوج را حس خواهم کرد اوج وجود اوج هستی و .... من یک زمینی ام پاهایم گرما و سرمای زمین را حس کرده لند گاه خارهای زمین پاهایم را آزرده اند و گاه گاهی سبزه با طراوتش آرامش را برایم به ارمغان آورده است همیشه آسمان را در آغوش گرفته ام و همواره او را در آغوش می فشارم تا این که روزی برسد که با او یکی شوم