تنها امیده که نا امیده                         امید من دوباره ته کشیده                                لحظه به لحظه فکر نا امیدی

این لحظات امانمو بریده            اون که می گفت با دستای دل من از قفس بی کسی آزاد شد

چی شد که با گریه من شاد شد             با شبنم اشک من آباد شد                         از وقتی رفت یه روز خوش ندیدم

خواستم دلم یه گوشه ای بمیره              خسته شدم چه انتظار سختی                     یکی بیاد جون منو بگیره

قلب من از تپیدنشخسته شد              نزن با ضربه های مقروض مرا                 قلب من از خستگی خوابش گرفت

                                              این دل نا امید و مایوس مرد                   

شاید صدای زخمی دل من                 مرهم زخمهای دل تو باشه                         شاید که قصه جدای من

نذاره هیچکی از کسی جدا شه            از وقتی رفته یه روز خوش ندیدم                  خواستم دلم یه گوشه ای بمیره

خسته شدم چه انتظار سختی               یکی بیاد جون منو بگیره                            قلب من از تپیدنشخسته شد   

نزن با ضربه های مقروض مرا          قلب من از خستگی خوابش گرفت

                                               این دل نا امید و مایوس مرد .