خداي من .........
همان است که کج مي گذارم پايم ، مي لرزاند دلم را . خطا مي رود دلم ، مي شکافد خيالات موهومم را . تهمت مي زنم ، مي اندازد به دلم تواضع را که بايد بروي براي قصه ي حلاليت .
همان که هر کاري مي کنم هر گناهي ، عاقبت درب توبه نشانم مي دهد ، پنجره ي هاي مهرباني . عاشقانه منتظر دانه هاي دلم هست که جلا دهد روح و تنم را .
صد بار خطا و کج روي و گناه ، مقصد اين همه سرکشي سجاده ي نماز و توبه و دستِ دعا.
هستيِ تمام هستي !
بنده هايت روي زمين خدايي مي کنند اما درب توبه نشان هم نمي دهند……
الهي من لي غيرک